خونگرم و آرام مثل کویر مرنجاب اصفهان - مجله فوتبال

به گزارش مجله فوتبال، تا چشم کار می نماید زمین خالی است و سرابی که هیچ وقت به آن نمی رسیم. این تصویر بیشتر ما از کویر است. ولی بین خودمان باشد، این توصیف بیشتر شبیه زندگی در وسط هیاهو و مسائل شهر است تا تعریف درستی از کویر. اگر کویر را اینطور شناخته اید پس راه دور و درازی برای آشتی با آن دارید. کویر مرنجاب از آن سرزمین هایی است که خواب و خیال شما را درباره کویر و کویرگردی زیرورو می نماید.

اگر از من بپرسید، برای آشتی و ارتباط با طبیعت، نه از جنگل و کوه و نه از دریا و صحرا، بلکه از دل کویر ایران یعنی مرنجاب آغاز کنید. آرامش و هیبت کویر دست کمی از کوه ندارد و وسعتش روی دریا و دریاچه ها را کم می نماید. در آسمان پرستاره شبش هم که خیلی زودتر از جنگل های بی خاتمه خودتان را گم می کنید. سرتان را درد نیاورم، کویر مرنجاب، بخشنده و پرحرارت از شما استقبال می نماید. آشتی تان را همین الان با مجله جهانگردی مجله فوتبال آغاز کنید.

کویر مرنجاب کجاست؟

استان اصفهان، شهر تاریخی کاشان، شمال شهرستان آران و بیدگل قرار

برترین زمان سفر به کویر مرنجاب چه زمانی است؟

برای این که از گرمای تابستان در امان باشید، از روزهای اول آبان تا اوایل بهار را به شما پیشنهاد می کنم.

جاهای دیدنی کویر مرنجاب چیست؟

دریاچه نمک، چاه هندوانه، چاه کنجه، کاروانسرای شاه عباسی

مرنجاب، قلب خاکی ایران

شاید در نگاه اول کویرهای بزرگ و زمین های خشک شنزارها خیلی مجذوب نماینده نباشند. یا شاید شما هم مثل من با هر بار دیدنی عکس هایی از ریگزار و دشت و کویر، احساسی به جز تشنگی و گرمازدگی نداشته باشید. ولی برای تغییر یک باور اشتباه هیچ وقت دیر نیست. کویر از آن رفقای بامرامی است که ظاهرش آدم را به اشتباه می اندازد. اگر حتی یک بار هم به کویرگردی نرفته اید، مرنجاب آغاز خوبی برای آشتی و آشنایی شما با یکدیگر می شود.

کویر مرنجاب هم جهت بهتری نسبت به بقیه کویرهای ایران دارد و هم برای مسافرانش بخشنده تر است. تجهیزات کافی و نزدیکی به شهر، رفت وآمد را برای شما راحت تر می نماید. خلاصه که مرنجاب نه از این همه جهانگرد و رفت وآمدهایشان می رنجد و نه می رنجاند.

احتمالا چند علت مهم در محبوبیت کویر مرنجاب نقش پررنگی دارند. برای مثال این که امکانات مناسب برای اسکان جهانگرد ها را دارد و آسایش و راحتی مسافران را تامین می نماید. یا این که خاک وسیع و بکری برای تفریح و کویرنوردی دارد که آدم را به کندن کفش ها و لمس رمل های طلایی اش تشویق می نماید.

همه این ها به کنار، جاذبه های کویر مرنجاب کمی بیشتر از تپه های شنی و زمین بی آب و علفی است که فقط خاتمهیش به خط افق وصل شده باشد. ردپای انسان های گذشته در این کویر جامانده و یادگاری های مختلفی را برای ما گذاشته است.

خلاصه که نه حوصله تان سر می رود و نه درراه مانده و تشنه، می مانید. البته هرچه باشد کویر است و برای خودش ابهت و عظمتی دارد. پس تا حد امکان تنهایی و بدون امکانات کافی، خودتان را به مهمان خانه کویری مرنجاب دعوت نکنید.

نامش، نشان رسمش

همین اول کار می خواهم قسمت قشنگ ماجرا را شرح بدهم. این که چرا مرنجاب، مرنجاب شد. به نظرم داستان پشت هر نام، هرچند کوتاه و مختصر باشد باز هم مجذوب نماینده و شنیدنی است.

نام مرنجاب هم به سختی و جان کندن مردم در جست وجوی آب در این منطقه برمی شود. یعنی حکایت مردی است که با رنج زیاد دنبال آب است. مرد، رنج و آب، مرنجاب را می توانیم با همین سه کلمه تعریف کنیم. زمین های شنی که کندن چاه و رسیدن به آب شیرین در آن ها غیرممکن به نظر می رسید. اما ادامه قصه درام نیست. جاهای دیدنی کویر مرنجاب تشنگی نامش را از فکر تان پاک می نماید.

پالتوی پشم یا تی شرت نخی؟

برای این که بدانید در سفر به کویر مرنجاب باید شال وکلاه کرد یا لباس گلدار با حل وهوای هاوایی پوشید، باید کمی با آب وهوایش آشنا باشید. هرچه نباشد کویر است و خشکی هوا در ذاتش دیده می شود. ولی با تغییر فصل، دمای هوا در کویر مرنجاب هم تغییر می نماید. مثلا میانگین دمای روزها در زمستان با چله تابستان تقریبا 20 درجه فرق دارد.

جدا از این که در چه زمانی از سال به کویر مرنجاب می روید، در هر فصلی که باشید قاعده کلی کویر این است؛ کم ترین دما برای نیمه های شب و بیشترین دما برای نیمه های روز. پس خودتان را برای تغییر نسبتا شدید درجه حرارت و ترک خوردگی آماده کنید.

بالاخره کی برویم؟

اگر از من می پرسید، می گویم درمورد زمان بندی سفر به کویر مرنجاب، به علاقه خودتان نگاه کنید. ولی عموما نیمه دوم سال پیشنهاد بهتری است. به خصوص پاییز که تغییرات دما ملایم تر است. یعنی روزها را با دمای حدودا 20 درجه و شب ها را با 5 درجه می گذرانید. علاوه براینکه آسمان گاهی ابر دارد و مژده باران می دهد. ولی درمورد زمستان خیلی مطمئن نیستم. یعنی به طاقت خودتان در برابر شب های استخوان سوز بستگی دارد.

اگر هم گرمایی هستید، نیمه اول سال را فراموش کنید. حتی تصور دمای 40 درجه درحالی که سعی دارید شن ها را از داخل کفش تان درآورده، آخرین قطره آب را خورده و خودتان را به کمپ یا استراحت گاه برسانید، آدم را ازپادرمی آورد. البته اوایل بهار هنوز به این حد از تراژدی نرسیده ایم و برای سفر، زمان خوبی خواهد بود. ولی سفر به کویر مرنجاب در تابستان را فقط به مدعیانش سفارش می کنم.

فقط ماییم و کویر و شب تار؟

برای سفر به کویر مرنجاب تصور یک زمین زرد و ترک خورده بی آب وعلف که انگار تا آخر جهان ادامه دارد را دور بریزید. البته که مرنجاب هم کویر است و وسعتش انگار تا آخر جهان ادامه دارد ولی اصلا تنها و خالی از سکنه نیست. یعنی حتی به چندتا گیاه سخت جان و دو سه تا مار و عقرب خلاصه نمی شود.

آب وهوای کویر مرنجاب کمی با حال وهوای بقیه بیابان ها و ریگزارهای ایران فرق دارد. برای همین هم جای خوبی شده تا انواع و اقسام گیاهان و حیوانات در آن زندگی نمایند. حتی همین چند سال پیش محلی ها دو قلاده یوزپلنگ ایرانی هم در مرنجاب دیده اند که خدا می داند چقدر دوستداران محیط زیست ایران را شاد نموده است.

در کویر مرنجاب به خاطر بافت شوره زاری که دارد، بیشتر، گیاهانی از طایفه آب شورپسندها زندگی می نمایند. برای مثال پایین تپه های شنی می توانید حصاری از درخت های تاغ را ببینید. گز، قیچ، دم گاوی، ارته و گیاهانی شبیه این ها در این بیابان رشد می نمایند.

تنوع جانور هم در مرنجاب دست کمی از پوشش گیاهی آن ندارد. از گرگ و شغال و بزمجه گرفته تا پرندگان شکاری مانند شاهین و عقاب، همگی ساکن کویر مرنجاب هستند. اگر دنبال روباه و گربه شنی، عقرب های طلایی، مارمولک و… هستید، حتما مقصدتان را درست انتخاب نموده اید.

تا چشم کار می نماید فقط کویر؟

اگر حوصله تان از سکوت و یکدستی زمین های بیابانی سرمی رود. اگر بعد از 20 دقیقه پیاده روی در کویر، یک حالا که چی؟ بزرگ در فکر تان پیدا می شود. اگر قرار است با جمله دریا چه مسئله ای داشت که آمدیم بیابان؟ مغز همراهان تان را به کار بگیرید. کویر مرنجاب دقیقا برای شما ساخته شده است. کمی شکیبا باشید تا از جاذبه های کویر مرنجاب برای تان تعریف کنم.

دریاچه نمک، شاهکار شور طبیعت

دریاچه نمک مسیله یا همان دریاچه نمک آران و بیدگل را می توانید در شمال کویر مرنجاب پیدا کنید. دریاچه نمک از آن اتفاقات طبیعی است که زیبایی و مجذوب نمایندهیت خاص خودش را دارد. دیدنی زمین سفیدپوش درحالی که کریستال های نمک زیر نور خورشید می سوزد، شبیه دیدنی هیچ چیز دیگری نیست. باید بروید و از نزدیک حس کنید.

دریاچه نمک مسیله تقریبا 2400 کیلومترمربع مساحت دارد. برای تصور بزرگی اش هیچ یاریی ازدستم برنمی آید. اما واقعا بزرگ است! در بیشتر روزها که بارانی روی کویر مرنجاب نمی بارد، دریاچه یکپارچه نمک است وبس. ولی فقط سفیدی محض نیست که دریاچه نمک را زیبا می نماید. شکل های چندضلعی که بوجود آمده اند، مثل شبیه جزیره های چندقدمی از نمک، زمین دریاچه را جالب تر نموده است.

عمق دریاچه نمک وقتی که آب ندارد، از 5 سانتی متر آغاز می شود و تا حدود 50 سانتی متر می رسد. همین دریاچه را اگر در فصل بارندگی نگاه کنید، چند سانتی متر هم آب رویش را گرفته و آب نمک غلیظی درست نموده است. برای قدم زدن داخل دریاچه حتما حواستان به جهتهای باتلاقی اطرافش باشد. چندنفری و با تجهیزات لازم به دریاچه نزدیک شوید تا باتلاق شما را به دردسر نیاندازد.

سرگردان میان دشتی از نمک

اگر شانس سفر به کویر مرنجاب در روزهای بارانی اش را داشتید، پس شانس دیدنی جزیره سرگردان را هم پیدا نموده اید. این جزیره حیران هم نام و رسم جالبی دارد. کافی است اطراف دریاچه نمک مسیله بایستید، بگذارید بعد از بارندگی، آفتاب روی نمک ها بتابد. حالا جزیره ای را وسط دریاچه می بینید که درحال حرکت است.

افراد بومی هم روی حساب همین حرکت، نامش را جزیره سرگردان گذاشته اند. البته این روزها علم پیشرفت و همه خیال پردازی های ما را کم کم به واقعیت های زمخت فیزیکی تبدیل می نماید. یعنی حالا می دانیم که جزیره سرگردان اصلا سرگردان نبوده و اتفاقا سرجایش محکم و ثابت ایستاده است. ولی شکست نور در گرمای زیاد، باعث خطای دید ما می شود.

چاه هندوانه، شیرین و خوشمزه

نامش چاله سنبک یا همان چاه هندوانه است. برخی ها هم به آن گود هندوانه می گویند. ولی فکر نکنید شبیه خانه شکلاتی، این جا هم چاهی از جنس هندوانه می بینید. دراصل چاه هندوانه کویر مرنجاب زمینی برای کشت هندوانه است که با روشی باستانی آبیاری می شود

روشی که در آن، چاله هایی با فاصله یک متر از هم می نمایند تا در عمق مشخصی به قسمت مرطوب خاک برسند. حالا تخم هندوانه را در چاله می کارند. برای مناطقی مثل کویر مرنجاب که در آن مردم دسترسی کمتری به آب دارند، روش چاه هندوانه راهی هوشمندانه برای آبرسانی به زمین است. خلاصه که اگر بعد از گشت وگذار در زمین های زراعی، چیزی از هندوانه ها نصیب تان شد حتما جای من را هم خالی کنید.

چاه کنجه، برویم یا نه؟

چاه کنجه در کویر مرنجاب تا چندصد متر اطراف خودش، همه درخت ها و درختچه ها را سیراب می نماید. انگار این آبی که از دل شوره زار می آید، نماد امید در دل ناامیدی باشد. دیدن چاه کنجه خالی از لطف نیست ولی به شرطی که حشرات مزاحم اعصاب تان را تحریک ننمایند. یعنی اگر با گردش پشه ها اطراف سروصورت تان مسئله ای ندارید، نزدیک شدن به چاه کنجه آنقدرها هم سخت نخواهدبود. این گوی و این میدان.

کوه کلنگ، کوهنوردی میان کویر

کوه کلنگ در یک کلام قشنگ است و منظره زیبایی برای عکاسی دارد. اصلا همین هم از جاذبه های کویر مرنجاب است که کویرنوردی و کوهنوردی را با یکدیگر همراه می نماید. برای رسیدن به کوه کلنگ باید تپه های شنی را پشت سر بگذارید. لذتی که در لمس شن های روان این تپه های نرم و طلایی وجود دارد به هیچ تجربه حسی دیگری شبیه نیست.

چاه دست کن، مبارک و مقدس

چاه دست کن در شرق کویر مرنجاب است. این چاه آب شیرین هم میان مردم منطقه حکایتی دارد. محلی ها می گویند زمانی که امام رضا(ع) در راه طوس بودند از مرنجاب هم عبور نموده اند. در آن موقع ایشان با دستان خودشان این چاه را کنده اند. اصلا به همین علت به آن دست کن می گویند. مردم مرنجاب اعتقاد دارند که آب شیرین چاه دست کن معجزه امام رضا(ع) است. درنتیجه برای شان مقدس و قابل احترام است.

کاروانسرای مرنجاب، ردپای تاریخ در قلب کویر

گفته بودم مرنجاب را دست کم نگیرید. کویر مرنجاب فقط رمل و شن و ماسه نیست و اثر حضور انسان را در جاهای مختلف آن می توان دید. هرچند که از انصاف نگذریم همان خاک و شن طلایی و تپه های ماسه ای هم چیزی از زیبایی کم ندارند. ولی حالا که تا اینجای سفر رسیدیم، باید حق مهم ترین قسمت از جاذبه های کویر مرنجاب را ادا کنیم. بقیه جهانگردان را نمی دانم ولی به نظر من کاروانسرای مرنجاب پررنگ ترین دیدنی این کویر است.

مرنجاب نه فقط الان بلکه همواره کویر و شوره زار بوده و خیلی با رفت وآمد انسانی سروکار نداشته است. حالا این که چرا کاروانسرایی به این زیبایی وسط بیابان سبز می شود هم برای خودش قصه ای دارد. آغاز ماجرای کاروانسرای مرنجاب به دوران شاه عباس صفوی می رسد. البته درست است که شاه عباس در همه جای ایران کاروانسرا می ساخت و کلا آدم کاروانسرادوستی بود. ولی بنا کردن کاروانسرا وسط کویر مرنجاب علت دیگری داشت.

قصه کاروانسرای شاه عباسی

اصفهان در آن موقع مرکز بود و درنتیجه نبض اقتصاد و تجارت و همه چیزهای مهم مملکت در آن می زد. اگر روزی جنگ می شد قطعا اصفهان جزو حیاتی ترین نقاط کشور بود. شاه عباس هم این را خوب می دانست. ما که نبودیم ولی حتما چهارچشمی از اصفهان مراقبت می کرد. تا این که جنگ ازبک ها و افغان ها با خاندان صفوی آغاز شد.

شاه عباس خیالش ازبابت جهت دریاچه نمک مسیله به سمت اصفهان راحت بود. هیچ موجود دوپایی توان عبور از ریگزار و دریاچه نمک را نداشت. ولی خب از آدمیزاد دوپا هرکاری برمی آید. این شد که ازبک و افغان دست دردست هم، از این جهت عبور کردند و تا کاشان و اصفهان جلو آمدند.

دیگر زمانی برای فکر کردن نبود. جهت مسافران مشهد به اصفهان، راه ابریشم که اروپا را به چین وصل می کرد، همه به این کویر مربوط می شدند. شاه عباس دستور داد تا کاروانسرایی نزدیک دریاچه نمک بسازند که هم استراحت گاه کاروان ها باشد و هم نگهبان جهت. این شد که کاروانسرای مرنجاب را در سال 1012 هجری قمری یعنی حدود 400 سال پیش در زمینی با مساحت 3500 مترمربع ساختند درحالی که 500 نگهبان به طور دائم، درحال محافظت از قلعه بودند.

گردشی میان کاروانسرا

کاروانسرای مرنجاب را پایین پای دریاچه نمک پیدا می کنید. ساختمان بنا میان کویر، نمای واقعا زیبایی دارد که عکاس های خوش ذوق را به سمت خودش جلب می نماید. داخل کاروانسرا به سبک بقیه اتراقگاه ها، ساخته شده است. یعنی فضایی چهارگوش و بزرگ که دورتادورش را اتاق های کوچکی محاصره نموده اند.

کاروانسرای مرنجاب را حدودا 10 سال پیش از صاحبش خریداری کردند و حالا یک اقامت گاه زیبا برای کویرگردان است. 29 اتاق در این کاروانسرا وجود دارد که یکی از آن ها را برای دادن غذا و چای به جهانگردان، به سفره خانه تبدیل نموده اند. پشت بام این عمارت هم با وسایل رصد ستارگان تجهیز شده است. شب های پرستاره کویر مرنجاب را می توانید از روی بام کروانسرا دیدن کنید.

بیرون کاروانسرا هم حوضچه ای دیده می شود. آب این حوض را دو چشمه با آب های شور و شیرین تامین می نمایند. البته این که از دل زمین شور و نمکی مرنجاب، چشمه شیرین بجوشد کمی جای تعجب دارد. اطراف حوض را هم درختان تاغ و کوره گز گرفته اند. اگر هوادار کمپ زدن در کویر هستید، می توانید در این محوطه چادرهای تان را برپا کنید. از حصار کاروانسرا تا 3 کیلومتر آن طرف تر هم گوشی تلفن همراه تان آنتن می دهد. در کل می توان گفت کاروانسرا مرنجاب نقطه امن جهانگردان برای اقامت و استراحت است.

حوصله تان سر نمی رود!

شاید به نظرنیاید ولی واقعا کویر پتانسیل زیادی برای سرگرم کردن جهانگردان دارد. یعنی حتی اگر یک کویر معمولی بدون قلعه و چاه و دریاچه هم بود همین را می گفتم. این که دیگر مرنجاب است و در قدم به قدمش جاذبه های دیدنی خوابیده. من چندتا از این تفریحات درجه یک را برای تان می گویم اما بین خودمان باشد، لذت بردن از این تفریح ها بیشتر از این که به کویر مرتبط باشد به همراهی دوستان خوب ربط دارد.

1. اولین ایده، برترین ایده است

همین که چشم تان به خاک طلایی کویر مرنجاب بیافتد، اولین وسوسه در فکر تان شکل می گیرد. اگر وسط ظهر نیست و آفتاب ملایم می تابد، حتی یک لحظه را هم در عملی کردن این ایده تلف نکنید. هیچ تجربه دیگری را در زندگی مثل راه رفتن با پای برهنه روی شن های گرم کویر پیدا نمی کنید. همان لحظه ای را که احساس فرورفتن میان رمل ها وجودتان را پر می نماید، دقیقا همان دقیقه ها را برای همواره در قلب تان حک کنید.

خلاصه کلام این که، لذت دیدنی رد پاهای برهنه که با وزش باد ازبین می فرایند، تا آخر عمر از فکر تان پاک نمی شود. تا می توانید میان تپه های شنی بدوید و همه احساسات بد و ناراحت نماینده زندگی را وسط همان شن ها دفن کنید. به خصوص عصر و صبح زود که خبری از تابش مستقیم خورشید نیست و رمل ها پاهای تان را نمی سوزانند.

2. همه چیز را ثبت کنید

از قدیم گفته اند شنیدن کی بود مانند دیدن؟ شما هم که احتمالا برای سفر بعدی خودتان به مرنجاب می خواهید دوستان دیگرتان را هم راضی کنید. پس به جای تعریف و تمجید از تجربه های کویرگردی، عکس های زیبای کویر را برای شان روکنید. لذت یک سفر، با خیال و رویای سفر در شب قبل از حرکت، آغاز و با دیدنی عکس های آن برای همواره ماندگار می شود.

ایده برای عکاسی در کویر کم نیست اما همه چیز به ذوق هنری شما بستگی دارد. کاروانسرای مرنجاب، کوه کلنگ و تپه های شنی اطرافش و جزیره سرگردانی، از قسمت های محبوب جاهای دیدنی مرنجاب برای عکاسی هستند. آسمان پرستاره کویر و طلوع و غروب خورشید هم سوژه های مجذوب نمایندهی هستند که برای ثبت شان به کمی مهارت عکاسی احتیاج دارید. البته در این بین از عکس های دسته جمعی هم غافل نشوید.

3. رانندگی بدون مرز را تجربه کنید

کویر مرنجاب یکی از پاتوق های اصلی آفرودسوارها است. البته بعد از مدتی نگرانی هایی درباره طبیعت کویر به وجود آمد که باعث ایجاد برخی از محدودیت ها شد. ولی هنو هم مرنجاب است و آفرودسواری بدون مرزش. اگر عاشق ماشین های آفرود هستید و سرعت گرفتن روی شن های داغ و گردوخاک لاستیک ها شما را هیجان زده می نماید، طبیعت مرنجاب منتظرتان است.

اگر خودتان ماشین آفرود دارید حتما قبل از سفر درباره محدودیت های مرنجاب برای ورود این خودروها پرس وجو کنید. طبق آخرین دانسته های من، ماشین های آفرود دو دیفرانسیل اجازه ورود به منطقه را ندارند. راه ساده تر به خصوص برای کسانی که با تور کویر، به مرنجاب می رود، اجاره ماشین از داخل منطقه است. اگر ماشین آفرود با راننده کرایه کنید که دیگر غمی نیست. نه احتیاجی به آموزش دارید و نه ترسی از تصادف، با خیال راحت از آفرودسواری لذت ببرید.

4. چهارچرخ سواری چطور است؟

اگر خواستید کمی بیشتر هیجان سفر به کویر مرنجاب را بالا ببرید، موتورهای چهارچرخ را امتحان کنید. با چهارچرخ سواری می توانید سرزمین کویری مرنجاب را در زمانی کوتاه زیرپای تان جا بگذارید. البته قطعا برای استفاده از موتورهای چهارچرخ به آموزش اولیه احتیاج دارید. ولی حتی اگر مثل من هنوز فرصت تعلیم رانندگی را پیدا ننموده باشید احتمالا باز هم ازپس راندن این موتورها برمی آیید.

5. چشم به راه آسمان شب باشید

همه را گفتیم و اصل کار را جا گذاشتیم. این همه راه را قدم زنان با من تا دل کویر آمدید اما زیباترین علت این سفر را هنوز ندیده ایم. کافی است تا شب منتظر باشید. آن وقت است که چشمان تان روبه آسمان، باعظمت ترین نقاشی تاریخ را دیدن می کنید. شب ها آسمان مرنجاب آنقدر به زمین نزدیک می شود که برای یک لحظه دوست دارید جای تان را عوض کنید. یعنی در آسمان ها باشید و از آن جا زمین را نگاه کنید.

آسمان کویر مرنجاب، هم با تجهیزات رصدخانه ای و هم با چشمان تیزبین غیرمسلح تان، زیبا و شاهکار است. برای رصد ستارگان حتما قبل از سفر از شرایط آب وهوایی کویر مرنجاب و ابری یا صاف بودن آسمان در شب مطمئن شوید تا سختی راه را با غرق شدن در جهانی ستارگان به درکنید.

6. شترسواری، آفرود طبیعی با سرعت مطمئن است

حالا می خواهم نقطه مقابل سرعت و هیجان را که با آفرود و موتور چهارچرخ تجربه کردید، به شما معرفی کنم. همراه همیشگی کویر، با بیشتر از چند قرن سابقه در رانندگی خارج جاده، سرعت مطمئن و ایمنی بالا، همگی را فقط با شترهای بی نظیر مرنجاب امتحان کنید. همانقد که تعریف کردن از این شرایط خنده دار به نظرمی رسد، همانقدر هم سوار بر مرکب شتر، پستی وبلندی های مرنجاب را گذراندن مجذوب نماینده و فراموش نشدنی است.

کی برویم که کمتر بسوزیم؟

از کویر انتظار آب وهوای سرد، معتدل روبه سرد و حتی خنک متمایل به سرد را نداشته باشید. لااقل روزهای کویر اینطور نیست. گرما مهمان همیشگی روز است و سرما صاحب خانه شب های کویر. ولی با این وجود باز هم روزهایی از سال، هوا متعادل تر و برای اسکان مسافران بهتر است. برای این که از گرمای تابستان در امان باشید، از روزهای اول آبان تا اوایل بهار را به شما پیشنهاد می کنم. درکل در هر فصلی که بار سفر به کویر مرنجاب را می بندید حتما برای گذران شب های کویر، لباس گرم کافی همراه خودتان بردارید.

البته از قلم نیاندازید که برای دیدنی جزیره سرگردان، بهتر است زمان های بارندگی را برای سفر انتخاب کنید. این درحالی است که برای سیروسلوک در آسمان شب، باید در شب های صاف و بدون ابر مرنجاب، چادر بزنید. خلاصه این که اگر تنظیم برنامه سفر برای همه این ها سخت است، خودتان را به یک تور کویرنوردی سپرده و خیال تان را راحت کنید.

تابستان را برای سفر به کویر مرنجاب به هیچ کس توصیه نمی کنم. اما باز هم به طاقت و عادت خودتان بستگی دارد. اگر در گرمای 40 درجه ظهر تابستان، زنده می مانید، راه باز است و جاده دراز. البته کلا کویر مرنجاب در مقایسه با کویرهای دیگر ایران، آب وهوای معتدل تری دارد و در بیشتر ایام سال، قابلیت مسافرپذیری خودش را ازدست نمی دهد.

از چه راهی به کویر مرنجاب برسیم؟

برای رسیدن به جاذبه های کویر مرنجاب شاهراه سفر، شهرستان آران و بیدگل است. یعنی اول خودتان را به آران و بیدگل برسانید و بعد از آن جا به سمت یکی از جهتهای منتهی به کویر مرنجاب حرکت کنید. دو راه برای تردد بین این شهرستان و کویر مرنجاب وجود دارد. از هر جهتی که می روید حتما تجهیزات لازم را همراه خودتان ببرید.

اگر اولین بار است که پا در راه بیابان می گذارید، جاده ابوزیدآباد را انتخاب نکنید. درعوض جاده خاکی مرنجاب که از بلوار ارتش در شمال آران و بیدگل آغاز می شود، جهت بهتری برای تازه کارها به شمار میرود. در این جاده تقریبا 50 کیلومتر طی می کنید تا به کویر مرنجاب برسید.

در جهتتان هم تا نزدیکی کاروانسرای مرنجاب احتمالا خیلی با آدم ها و متعلقاتشان روبه رو نمی شوید. مخلص کلام این که راه خاکی است و جهت کم تردد. اگر بتوانید یکی از محلی ها را با خودتان همراه کنید، با خیالی راحت به مقصد می رسید.

قلب کویرهای ایران کجاست؟

این همه حکایت و ماجرا از شاه پریان گفتیم ولی هنوز نگفتیم کجای ایران زندگی می نماید. کویر مرنجاب در استان اصفهان، شهر تاریخی کاشان، شمال شهرستان آران و بیدگل قرار گرفته است. برای درک جزئیات محل، به آدرس آن در گوگل مپ توجه کنید.

کویر مرنجاب روی گوگل مپ

آخرین توصیه ها

برای سفر به کویر و رویارویی با اتفاقات مختلف، به خصوص اگر بخواهیم کمپ بزنیم، باید تجهیزات کامل داشته باشیم. در ادامه تا جای ممکن به موارد مهمی که باید همراه تان ببرید اشاره می کنم.

• کفش ساق دار برای جلوگیری از ورود مار و عقرب به بدن تان
• لباس آستین بلند، کلاه لبه دار، عینک آفتابی و کرم ضدآفتاب برای جلوگیری از آفتاب سوختگی
• آب معدنی و خوراکی هایی که قند بدن تان را تامین کند.
• جعبه یاری های اولیه
• کیت مارگزیدگی
• پاوربانک
• وسایل لازم برای درست کردن آتش مثل کبریت، نفت یا گازوئیل
• وسایل لازم برای برپایی چادر
• اسپری ضد حشره برای مصرف قبل از خواب
• کیسه خواب و زیرانداز
• لباس های گرم کافی برای گذراندن شب های سرد کویر
• قطب نما
• کارت شناسائی و پول نقد
• در آخر حتما به نزدیکان تان درباره برنامه سفر و زمان بندی آن اطلاعات دقیق بدهید و تحت هیچ شرایطی تنهایی یا با یک ماشین، سفر به کویر را آغاز نکنید.

هم نفس با نفس های گرم کویر

کویر از آن همراهانی است که تا پای حرف شان ننشینی و با نفسشان نفس نکشی، درک درستی از آن ها پیدا نمی کنی. یعنی ظاهرشان شاید علاقه مندان خاصی دارد. ولی درون ماجرا هر انسانی را به خودش جذب می نماید. شاید در نگاه اول می گفتم کویر برای آدم های شکیبا و بی هیجان خوب است. ولی الان ماجرای من و مرنجاب خیلی فرق می نماید. کویر برای همه ما خوب است. بخشنده، گرم و اتفاقا پر از هیجان های تازه است. بی هیچ حرف اضافه ای فقط می توانم بگویم: مقدار فاصله زمین تا آسمان به امتحانش می ارزد.