نگاهی به کاربرد پزشکی پرسیکاریا - مجله فوتبال

به گزارش مجله فوتبال، پرسیکاریا هیدروپیپریک گیاه افراشته است که بلندی آن می تواند به 30 تا 50 سانتی متر برسد. برگ ها بیضی مستطیلی - نیزه ای و برگچه ها کوتاه هستند که در سرانجام نوک تیز می شوند

نویسندگان: کوهویی لینگ، چوا تانگ کیان، تان چای هون

مترجمان: دکتر حسین حسین زاده، دکتر محسن ایمن شهیدی، دکتر رامین رضایی

نام علمی (خانواده):

Persicaria hydropiper L. (Polygonaceae)

نام انگلیسی:

Water Pepper, Laksa Plant

نام فارسی:

پرسیکاریا

مشخصات:

پرسیکاریا هیدروپیپریک گیاه افراشته است که بلندی آن می تواند به 30 تا 50 سانتی متر برسد. برگ ها بیضی مستطیلی - نیزه ای و برگچه ها کوتاه هستند که در سرانجام نوک تیز می شوند و سطح زیرین آن ها کرک دار است. ضد درد، ضد کرم، ضد باروری، ضد قارچ، ضد سرطان، آنتی اکسیدان، ضد موتاسیون و دافع حشرات. گل ها سفید، پراکنده و نازک هستند و گوشوارک هایی دارند. میوه سیاه رنگ و جوزی شکل است و دو طرف مسطح و گرد دارد.

منشأ:

بومی شمال افریقا، منطقه ها استوایی و منطقه های از آسیا، اروپا و استرالیا که آب و هوای معتدل دارند.

ترکیبات شیمیایی:

رامنازین، هیدروپیپروزید، پلی گوئیدال، واربوگانال، ایزوپلی گودیال، ایزودری منینول، دری منول، کنفرتی فولین و...

کاربرد در طب سنتی:

از عصاره مایع گیاه به اسم داروی ضد بارداری و بندآورنده خون استفاده می گردد. از این گیاه به تنهایی و یا همراه با گیاهان دیگر، به صورت دم نموده برای درمان اسهال، سوء هاضمه، اسهال خونی، التهاب روده، گرمازدگی، خارش پوست، خون ریزی، سرطان، برای دفع کرم و به اسم مدّر استفاده می شده است. در طب سنتی، به طور داخلی برای خون ریزی رحمی، خون ریزی قاعدگی، خون ریزی هموروئید، خون ریزی گوارشی، دردهای روماتیسمی، به اسم مدّر و در درمان بیماری های مثانه و کلیه و نقرس مصرف می شده است. این گیاه برای درمان زخم هایی که فرایند بهبود آنها کند است، رگ به رگ شدگی و یا کوفتگی به صورت خارجی مصرف می گردد. برگ ها خرد شده و برای بیماریهای پوستی، اختلالات رحمی استعمال می گردد. دانه های گیاه آثار بادشکن، مدّر و محرک دارد.

بیشتر بخوانید: قطره پرسیکا

آثار دارویی:

ضد درد، ضد کرم، ضد باروری، ضد قارچ، ضد سرطان، آنتی اکسیدان، ضد موتاسیون و دافع حشرات.

میزان مصرف:

چای این گیاه با افزودن 250 ml آب داغ به یک قاشق پر از عصاره خشک گیاه و صاف کردن آن پس از 10 دقیقه به دست می آید. این چای، 3 بار در روز باید مصرف گردد. در هموپاتی و در درمان رگ های واریسی، 5 قطره، 1 قرص و یا 10 گویچه هر 30 تا 60 دقیقه برای موارد حاد و 1 تا 3 بار در روز برای موارد مزمن تجویز می گردد.

عوارض جانبی:

در دوزهای درمانی، عارضه جانبی شناخته شده ای ندارد. در مقادیر زیاد، عوارض گوراشی دارد. در استفاده موضعی، تحریک پوستی مشاهده شده است.

مسمومیت زایی:

برای حیوانات سمّی است و LD50 عصاره کلروفرمی برگ آن 758/58 mg/kg در موش سفید نر محاسبه شده است.

پی نوشت:

برای مشاهده پی نوشت های این کتاب به منبع مقاله مراجعه گردد.

منبع مقاله :

لینگ، کوهویی - تانگ کیان، چوا - چای هون، تان؛ (1392)، راهنمای گیاهان دارویی: مصور و با رویکرد علمی و دارویی، مترجمان: حسین حسین زاده - محسن ایمن شهیدی، رامین رضایی، مشهد: بنیاد پژوهشهای آستان قدس رضوی، چاپ اول.

منبع: راسخون