در پی آب در کویر! - مجله فوتبال

به گزارش مجله فوتبال، خبرنگاران: آب، مهمترین همراه شما در کویر است، حتی در شرایطی که تشنگی شدید پدید نیامده است، می تواند باعث کاهش فعالیت مغزی شما گردد، بنابراین اولین قدم در شرایط بحرانی، برنامه ریزی برای تهیه آب است.

آب، مهمترین همراه شما در کویر است، حتی در شرایطی که تشنگی شدید پدید نیامده است، می تواند باعث کاهش فعالیت مغزی شما گردد، بنابراین اولین قدم در شرایط بحرانی، برنامه ریزی برای تهیه آب است.

در ضمنً باید بدانید که اگر آب در دسترس دارید، در نوشیدن آن نباید صرفه جویی کنید، زیرا نرسیدن آب کافی به بدن می تواند باعث گیجی ، کند شدن فکر و افزایش غلظت خون گردد. پس اگر در شرایط بحرانی، حتی آب کافی در اختیار نداشته باشید، باز هم در مصرف آن صرفه جویی کنید.

یک انسان معمولی می تواند برای مدت معینی بدون آب به حیات خود ادامه دهد، اما مهمترین عامل از پای درآمدن انسان فقط آب نیست، بلکه روحیه فرد و عوامل روانی هم در این مورد بسیار دخیل است. البته مدت زمان زنده ماندن، بستگی مستقیم به دمای محیط و مقدار تعریق بدن دارد، از این رو، در شرایط بحرانی، هرگز در زمان تابش خورشید حرکت نکنید و به استراحت بپردازید.

زنگ خطر: در منطقه ها کویری ایران و در دمای 49 درجه، حدبیشتر زمانی که یک فرد زنده می ماند، چیزی حدود 2 الی 3 ساعت است، در حالیکه همین فرد در زمان تابش خورشید، اگر زیر سایه استراحت کند و در شب به ادامه مسیر بپردازد، حدود 60 ساعت می تواند بدون آب به زندگی اش ادامه دهد. نکته حایز اهمیت دیگر این است که برای هر روز زنده ماندن در دمای 49 درجه (با احتساب استراحت در روز و حرکت در شب) به 2 لیتر آب احتیاجمندیم.

رستوران های روباز مشهد

رستوران نزدیک حرم مشهد

فهرست وسایل سفر به مشهد با اتوبوس

فرار از خطر در شرایط بحرانی

در شرایط بحرانی، نکات زیر را هنگام مصرف آب رعایت کنید:

زمانی که تشنه هستید، آب بنوشید و آن را قورت ندهید، بلکه آب را در دهان مزمزه کنید و به آرامی بنوشید. از فعالیت های غیر ضروری پرهیز کنید و پناهگاهی برای در امان ماندن از تابش خورشید بیابید.

در صورتی که هیچ سایه ای نیافتید، بدن خود را در شن ها دفن کنید و تکه پارچه ای بر روی سر خود بکشید تا از تابش مستقیم آفتاب در امان بمانید. هرگز در گرما لباس های خود را در نیاورید، چون این کار باعث شدت تعریق شما خواهد شد، هرچند که احساس گرمای کمتری داشته باشید. حتی صورت خود را نیز بپوشانید و هنگامی که آب محدود در اختیار دارید، مصرف غذا و نمک را کاهش دهید و زمانی که هیچ آبی در اختیار ندارید، به هیچ عنوان غذا نخورید. بدن شما قادر است تا ده روز بدون مصرف غذا و در شرایط سخت به حیات خود ادامه دهد.

خنک کردن آب: برای خنک کردن آبی که همراه دارید، پارچه ای نمناک به دور ظرف آب بپیچید، به گونه ای که کاملاً آن را بپوشاند. رطوبت پارچه در هنگام تبخیر، حرارت آب درون ظرف را می گیرد و دمای آن را کاهش می دهد. این روشی بوده است که گذشتگان ما، برای خنک نگاه داشتن آب از آن استفاده می نموده اند. پس از خشک شدن پارچه، مجدداً آن را مرطوب کنید. برای مرطوب نگهداشتن پارچه، می توانید از آب شور باتلاق ها نیز بهره ببرید.

روش های تهیه آب در کویر

یکی از راحت ترین راههای تهیه آب، تعقیب رد پای جانوران است و مطمین باشید اگر در منطقه ای که شما هستید، رد پای جانوران دیده گردد، قطعاً آب هم وجود دارد. شترها و بیشتر جانوران در زمان غروب آفتاب، به سمت آب می روند.

روش دیگر تهیه آب این است که گودالی به ارتفاع 40 سانتی متر در زمین حفر کنید که البته این روش در شن های روان چندان کار ساز نیست. در ته گودال، لیوان یا کاسه ای قرار دهید و سپس روی گودال را با یک تکه پلاستیک، کاملاً بپوشانید و دور تا دور گودال را با سنگریزه، پُر کنید. آنگاه یک سنگ بسیار کوچک در وسط پلاستیک قرار دهید، به گونه ای که سنگریزه دقیقاً از دید بالا در وسط لیوان قرار داشته باشد. خاک از این طریق، رطوبت خود را از دست می دهد و بخار آب حاصل در برخورد با پلاستیک، به شکل قطره های ریز، درون لیوان می چکد. در این روش می توانید در هر 6 ساعت، نصف لیوان آب تهیه کنید. روش دیگر تهیه آب، استفاده از گیاهان کویری است . این گیاهان معمولاً ریشه و ساقه های پر آبی دارند.

در صورتی که هیچ روشی کار ساز نبود و تشنگی به شما غلبه کرد، تکه ای از ریگ بیابان را در زیر زبان خود قرار دهید. این روش باعث می گردد بزاق های دهان ترشح شوند و از مقدار تشنگی شما کاسته گردد.

بی گدار به آب نزنید! در کویر، همواره مقداری شکر همراه داشته باشید. اضافه کردن شکر به آب های تلخ کویر، مزه آب را عوض نموده و شرب آن را راحت تر می نماید.

بعلاوه برای یافتن آب، خود را خیلی خسته نکنید، زیرا به آب موجود در بدن و توان خود احتیاج دارید. قبل از عزیمت به منطقه ها کویری، نقشه های دقیق منطقه را هم تهیه کنید و قبل از رفتن، از کسانی که به منطقه آشنایی دارند، موقعیت چشمه ها و قنوات را جویا شوید و بر روی نقشه علامت گذاری کنید. در ضمنً دوستان و نزدیکان خود را نیز از سفر خود مطلع کنید و سخن آخر اینکه، بی گدار به آب نزنید!