زندگی معلق در منطقه فریزشده قلب پایتخت - مجله فوتبال

به گزارش مجله فوتبال، برنامه ریزی درازمدت برای زندگی مان نداریم، زندگی ما سال هاست موقتی گردیده... طرح توسعه دانشگاه تهران تنها مصوبه ای برای دریافت بودجه توسط دانشگاه است...احساس ناامنی در درون محله و ساختمان ها به واسطه فریزشدن منطقه ایجاد گردیده... این محله کلکسیون اجرای طرح های مختلف مثل توسعه دانشگاه، طرح و ترافیک، زوج و فرد و... گردیده...

به گزارش مجله فوتبال، اینها بخش هایی از مسائل و گلایه های همسایگان دانشگاه تهران در قلب پایتخت است؛ شهروندانی که دو دهه است املاکشان در فریز طرح توسعه دانشگاه نهاده شده و در شرایط بلاتکلیفی روزگار می گذرانند.

طرح ایده و مطالعه طرح توسعه دانشگاه تهران از سال 81 آغاز شد و هیأت وزیران در 15 مرداد 1382 در پاسخ به نامه مشترک دکتر رضا فرجی دانا و دکتر محمدرضا ظفرقندی، رؤسای وقت دانشگاه تهران و دانشگاه علوم پزشکی تهران، این طرح را تصویب کرد. در ابتدا دو راه چاره برای طرح مطرح شد؛ راه چاره نخست انتقال دانشگاه تهران به محلی در اطراف تهران و راه چاره دیگر توسعه دانشگاه در محدوده فعلی آن بود .از آنجاکه در صورت اجرایی شدن راه چاره اول، هویت دانشگاه و بخشی از هویت شهر تهران از بین می رفت، راه چاره دوم مد نظر نهاده شد و در این راستا نیز طرح توسعه دانشگاه تهران کلید خورد و خرید ساختمان های واقع در محدوده طرح توسعه در دستور کار نهاده شد.

البته دهم تیر 96 بود که روابط عمومی دانشگاه تهران در اطلاعیه ای از تصویب نهایی نقشه طرح توسعه دانشگاه تحت عنوان شهر دانش، دانشگاه کارآفرین، سبز و هوشمند توسط هیات امنای دانشگاه اطلاع داد. بر اساس این مصوبه دانشگاه باید طرح لازم را درباره چگونگی احداث ابنیه بدون احتیاج به یاری مالی دولت و با تاکید به حفظ مالکیت دانشگاه بر اراضی طرح تهیه کند، تحقق دانشگاه کار آفرین، افزایش شاخص های آموزشی و پژوهشی، تعامل با شهر با توسعه پارک علم و فناوری، توجه به شاخص های زیست محیطی، فعالیت شرکت های دانش بنیان و تغییر مشاغل اطراف دانشگاه متناسب با فعالیت های دانشگاهی از جمله اهداف این طرح به شمار می روند.

اما واقعیت این است که پاشنه آشیل این طرح نیز همانند بسیاری از طرح ها، تامین نشدن اعتبار و بودجه بود؛ موضوعی که طرح را با فراز و فرودهای بسیاری روبرو نموده ؛ فراز و فرودهایی که دود آن بیشتر به چشم اهالی و سکنه منطقه رفته است.

حالا به رغم گذشت 27 سال از این تصمیم ، همچنان این طرح به دلیل عدم تخصیص بودجه، نیمه کاره رها گردیده و ساکنان طرح توسعه دانشگاه تهران به دلیل قرار دریافت در این طرح نه امکان فروش خانه های خودرا دارند و نه امکان بازسازی و نوسازی آن ها را .

تعدادی از اهالی محدوده طرح توسعه دانشگاه تهران به نمایندگی از ساکنان منطقه، با حضور در مجله فوتبال از این مسائل که اجرای این طرح برایشان ایجاد نموده است گفتند ، شعبانی یکی از بانوان ساکن این منطقه با اشاره به اینکه ظرف سال های گذشته دانشگاه تهران تنها برای ساخت یک ساختمان جدید 16 طبقه در محدوده طرح توسعه 16 سال زمان صرف کرد اضافه نمود: در حال حاضر دانشگاه هرساله واحدهایی را به صورت پراکنده در ساختمان های مسکونی این محدوده خریداری و بعد اعلام می نماید بودجه ویژه اجرای این طرح به اتمام رسیده.

او مدعی است دانشگاه با این مصوبه بودجه می گیرد و به مردم هم اعلام می نماید این محدوده متعلق به دانشگاه است اما این طرح حتی با وجود بودجه هم پیش نمی رود .

البته تامین نگردیده بودجه، تنها مشکل این طرح نیست زیرا به گفته شعبانی، برخی از کسبه این محدوده هم حاضر به فروش املاک خود نیستند ؛ این یعنی پس از تملک املاک مسکونی ، چالش بزرگ کسبه محدوده هستند که تا به امروز به جز موارد محدود سایر املاک خریداری نگردیده است.

دنیا بخت یکی دیگر از بانوان ساکن این محدوده با طرح این سوال که چرا باید بافت یک محله قدیمی که سکونت و کسب و کار در محله های ان شکل گرفته است در قالب این طرح از بین برود، گفت: در دوره های مدیریتی مختلف در اجرای این طرح عملنمودهای متفاوتی وجود داشته و و هر روز این وضعیت سکونت را برای اهالی سخت تر نموده است.

یکی دیگر از ساکنان هم با تاکید بر خسارت های مادی و معنوی اجرای این طرح برای ساکنان محدوده به افت قیمت خانه هایشان نسبت به سایر نواحی منطقه 6 شهرداری تهران اشاره نمود و اضافه نمود: با توجه به بلاتکلیفی زمین های موجود در محدوده، قیمت واحدهای مسکونی محدوه با سایر نواحی منطقه بسیار زیاد است از سوی دیگر این زندگی در حالت بلاتکلیف و موقت، از نظر روان نیز آثار سوء زیادی دارد.

خانه ها و واحدهای مسکونی تملک گردیده خالی از سکنه و یا اجاره داده گردیده موضوع دیگری است که نمایندگان اهالی محدوده طرح توسعه اشاره می نمایند و می افزایند: امروز در برخی ساختمان های مسکونی، تعدادی از واحدها توسط دانشگاه تهران خریداری گردیده که مسائلی را برای ساکنان ایجاد و زندگی را برایشان سخت نموده است، تردد افراد غریبه و ناشناس به داخل ساختمان، ساخت وساز و تعمیرات این واحدها و مزاحمت ناشی از آن برای ساکنان، عدم دسترسی سریع برای حل و فصل برخی اشکالات فنی اورژانسی و پرداخت هزینه های مشترک ساختمان ها و ... تنها بخشی از این مسائل است و متاسفانه دانشگاه تهران مسئولیتی نسبت به این نابسامانی و مسائل در ساختمان ها بر عهده نمی گیرد به عنوان مثال چون واحدهای خریداری گردیده توسط دانشگاه هریک در دست افراد مختلفی است و ممکن است حتی در تهران هم ساکن نباشد در مواقعی که در ساختمان مسئله ای رخ دهد، نمی توان به سرعت به این افراد دسترسی داشت، در یک مورد مدتی پیش و در ایام نوروز در یکی از واحدهای خریداری گردیده توسط دانشگاه برای لوله آب مسئله ای ایجاد شد و نشت آب به همراه داشت و وقتی با کوشش بسیار شماره ای از فردی که ملک را در اختیار داشت، پیدا کردیم، در تماس تلفنی به ما بیان کرد برای حل این مشکل پس از تعطیلات به تهران می آید. در نهایت مجبور شدیم از اتش نشانی و پلیس یاری بگیریم و برای برطرف عیب وارد این واحد شویم. در حالی که این موضوع می توانست برای ساختمان قدیمی در زمان کوتاهی فاجعه ای بزرگ را رقم بزند.

وی اضافه نمود: بسیاری از ساختمان های این محدوده حدود 80 سال پیش ساخته گردیده اند و نهایتا قبل از اعلام طرح توسعه بازسازی گردیده اند و امروز نه تعمیر و بازسازی بلکه احتیاجمند تخریب و نوسازی هستند در حالی که اجازه بازسازی و نوسازی به ساکنان محدوده داده نمی گردد. از سوی دیگر بلاتکلیفی و این زندگی موقت موجب گردیده ساکنان ندانند که تکلیفشان برای اینده چیست و چه مدت دیگر در اینجا هستند تا مثلا برای یک تعمیر کوچک که امروز شاید حدود 20 - 30 میلیون تومان هزینه دارد خرج بنمایند یا خیر؟ به این ترتیب برنامه ریزی درازمدت برای اهالی این نقطه از تهران غیرممکن گردیده است.

تمدن از دیگر اهالی این منطقه عدم مشارکت دانشگاه تهران در هزینه مشاعات ساختمان ها را از دیگر مسائل خواند و اضافه نمود: دانشگاه تهران برای صرف هزینه برای این واحدها تابع ضوابط خود است و از قوانین آپارتمان تبعیت نمی نماید به شکلی که اگر هزینه ای برای ساختمان بگردد و اگر دانشگاه قصد مشارکت در این هزینه مشاع را داشته باشد علاوه بر پروسه اداری، مدارکی مازاد بر آنچه که مدیر ساختمان در اختیار دارد طلب می نماید لذا این روند باعث گردیده دانشگاه در هزینه های مشاعات ساختمان ها مثل هزینه برق مشاع، تعمیر و نگهداری اسانسور و... مشارکت نداشته باشد و این هزینه بر دوش سایر واحدهای ساختمان بیافتد.

وی ادامه داد: همه اینها در حالیست که در این شرایط که آینده این محله ها مشخص نیست شهرداری عوارض نوسازی را از اهالی دریافت می نماید عوارضی که توجیه پرداخت ان برای هیچ کس روشن نیست علاوه بر این ارائه برخی خدمات شهری از جمله افزایش فضای سبز و نگهداشت ان به واسطه طرح توسعه دانشگاه باسایر نقاط تهران متفاوت است.

رضایی یکی دیگر از ساکنان طرح توسعه دانشگاه تهران با اشاره به اجرای طرح ترافیک، زوج و فرد و محدودیت های تردد ترافیکی که در مواقع برگزاری مراسم های خاص در این محدوده، گفت: به واسطه این شرایط و این طرح قیمت املاک این محدوده به شدت تقلیل پیدا نموده است. متاسفانه این طرح بدون در نظر دریافت بافت زنده شهری مصوب و طی این سال ها به صورت غیر پیوسته در برخی نقاط انجام گردیده است. متاسفانه به مسائل و معضلات موجود در محدوده هیچ فرد و دستگاهی رسیدگی نمی نماید.

به گفته یکی از نمایندگان که از کسبه محدوده طرح توسعه دانشگاه تهران است، برخی از واحدهای مسکونی تملک گردیده از سوی دانشگاه به افراد غیر اجاره داده شد و تبدیل به دپو و انبار گردیده است که این موضوع نیز مسائل زیادی در برای ساکنان ساختمان هم از نظر بهداشتی و هم از نظر ایمنی ایجاد نموده است. این در حالیست که پیگیری و اعتراضات ما به این تغییر کاربری واحدها از شهرداری و دانشگاه به جای نمی رسد. علاوه بر این ساختمان های تخریبی و نیمه تخریبی رها گردیده طرح به محل تجمع معتادان و اراذل و اوباش گردیده است که مسائل و تبعات آن احتیاج به بیان مجدد ندارد و احساس امنیت و کیفیت زیست را برای اهالی کم نموده است.

یکی دیگر از اهالی به درآمد دانشگاه از محل اجاره مغازه ها و واحدهای مسکونی درون محدوده طرح اشاره می نماید و می گوید: طولانی شدن طرح به ضرر دانشگاه تمام نمی گردد.

سکنه محدوده طرح توسعه دانشگاه تهران در طول این دو دهه و اندی، به دستگاه ها و سازمان های مختلفی نامه نگاری نموده و استمداد طلبیدند و به تبع آن نیز در جلسات مختلفی هم شرکت کردند تا گرهی از مسائلشان گگردده گردد، به عنوان مثال اخیرا نشستی با شهرداری منطقه داشتند که حبیب الله غفوری، قائم مقام شهردار منطقه 6 در جلسه آنالیز مسائل محلات منطقه 6 درباره فریز شدن املاک در سه محدوده اطراف دانشگاه تهران، دانشگاه امیرکبیر و سازمان انرژی اتمی گفت: در حال حاضر در محدوده این دو دانشگاه و سازمان انرژی اتمی ما نمی توانیم اجازه ساخت و ساز دهیم. با توجه به اینکه اهالی می خواهند ساختمان های خود را بازسازی نمایند نسبت به این موضوع اعتراض دارند که طی نشست هایی با سخنگوی شورای اسلامی شهر تهران و درخواست از شورای عالی شهرسازی و معماری در حال پیگیری این خواست اهالی منطقه هستیم که امیدواریم هر چه زودتر به نتیجه برسد.

وی از مکاتبه با شورای شهر تهران و شورای عالی شهرسازی و معماری جهت خروج املاک فریز گردیده در محدوده دانشگاه تهران، امیرکبیر و سازمان انرژی اتمی برای نوسازی خانه های اهالی منطقه اطلاع داد و اضافه نمود: در حال حاضر منطقه 6 سرانه فضای سبز معادل 14 متر برای هر نفر دارد که این سرانه برابر آخرین سرشماری جمعیتی منطقه که حدود 236 هزار نفر بوده است از میانگین شهر تهران دو متر کمتر است لذا شهرداری منطقه کوشش می نماید تا بتواند کمبود موجود را جبران کند.

طرح توسعه دانشگاه تهران در حالی 25 ساله گردیده است که طولانی و فرسایشی شدن آن به هر علتی که باشد شرایط را برای همسایگانش سخت نموده است و امید می رود در آینده نزدیک با مشخص تکلیف نهایی این طرح برای خواست سکنه محدوده چاره ای اندیشیده گردد و شرایط به نحوی نگردد که همسایگان این قطب فرهنگی و آموزشی پایتخت، از حل مسائل و احقاق حقوق ناامید گردیده و خانه و مغازه خود را رها نمایند و اصطلاحا عطایش را به لقایش ببخشند و مهاجرت اجباری نمایند.

مجله فوتبال- سید میثاق اختر