تاسیس صندوق مجازی؛ راه حل تخصیص منابع به کسب و کارها در زمان کرونا - مجله فوتبال

به گزارش مجله فوتبال، کرونا در سه حوزه عرضه و تقاضا، زنجیره تامین و امید مثبت به آینده اقتصاد دنیا را دچار مشکل نموده است. گروه G7 و چین تقریبا معادل 60 درصد اقتصاد، 65 درصد فراوری و حدود 40 درصد صادرات دنیا را در اختیار دارند که تمام این کشورها به شدت درگیر این بحران هستند.

چین اعلام نموده است که آثار کرونا تا زمانیکه واکسن آن تهیه نگردد پا برجاست و فقط توانسته اوج بیماری را پشت سر گذارد.کشورهای انگلیس، ایتالیا، فرانسه، کانادا، ژاپن، آلمان و آمریکا نیز در حال حاضر درگیر این ویروس هستند. آثار کرونا بر اقتصاد را نمی توان انکار کرد؛ عرضه و تقاضا و زنجیره تامین در دنیا دچار مشکل شده و پیش بینی ها حاکی از این است که دنیا تا 6 ماه آینده یعنی تا سرانجام تابستان با این بحران درگیر است. اما تفاوت کشور ایران با دیگر کشورها دراین است که داده ها و اطلاعات درست در دست نیست. وقتی آمارها دقیق و شفاف نباشد معلوم نیست که کدام تولیدنمایندگان و اصناف بیشترین آسیب را دیده اند و کدام کمترین؟ بنگاه کوچک یا متوسط دارای استراتژی هستند که در چنین بحران هایی می توانند با تغییر استراتژی میزان آسیب ها را کمتر نمایند.

دولت باید داده ها و اطلاعات دقیق از کسب و کارها داشته باشد. عظیمترین خطر کرونا در اقتصاد ایران مثل گذشته، تقسیم غیر بهینه منابع خواهد بود. یعنی افرادی که احتیاج دارند، تسهیلات به آنها نمی رسد و بالعکس. این مشکل ناشی از عدم داده های درست و واقعی است. در دنیای داده،هوش مصنوعی و عصر تکنولوژی نداشتن اطلاعات شفاف و تقسیم غیر بهینه منابع خطر عظیم کرونا بر اقتصاد ایران محسوب می گردد. نکته دوم برای اینکه داده ها درست نیست لذا تصویر دقیقی هم از ابعاد این بحران در اقتصاد وجود ندارد.بعضی از اطلاعاتی هم که در دست نیست به خاطر تحریم ها نمی توان بیان کرد که این موارد باعث می گردد چراغ راه اقتصاد ما روشن نباشد.

در چنین بحرانی هایی باید به قشر ضعیف و متوسط سریعتر یاری رسانی گردد.بسیاری از شرکت ها به سبب اینکه سال 98، عملکرد خوبی نداشتند در نگهداری نیروهای خود قطعا به مشکل بر می خوردند و سال جاری ریزش شدید نیرو در بنگاه های کوچک و متوسط اتفاق می افتد.

در کمیسیون بازار و پول اتاق بازرگانی تهران پکیجی تهیه شد و پیشنهاد دادیم تا یک صندوق مجازی نجات ملی کرونا ایجاد گردد و مانند یک ترازنامه داده هایی که دولت اعلام می نماید در یک سمت و احتیاجهای مردم در مقابل اعلام گردد و با توجه به اینکه منابع محدود است تقسیم منابع به صورت شفاف و هدفمند با کارایی بالا صورت بگیرد .

بسته های حمایتی که دولت و اقتصاددانان پیشنهاد می دهند خوب است و افراد از روی حسن نیت پیشنهادات را می دهند اما تا ز مانیکه داده ها غلط وغیر شفاف باشد، این بسته های پیشنهادی به خوبی عمل نمی نمایند.

تفاوت اقتصاد ایران با کشوری مثل آلمان در این است که آنها به خاطر داشتن داده های درست و شفاف وقتی اعلام می نماید که به کسب وکارها یاری می نمایند، دو روز بعد از صحبت خانم مرکل پول در حساب کسب و کارها قرار می گیرد. ایران هنوز سیستم حسابداری شفاف را قبول ننموده است و این از مسائل عظیم کشور است.

امید می رود COVID-19 به کشور ما یاری کند تا در حوزه داده و فرآوری داده ها از خواب بیدار گردد و درک کند که به دادهای دقیق، کامل وشفاف احتیاج دارد و این آمار و اطلاعات باید در دسترس مسوولان و شهروندان قرار بگیرد.لذا اگر داده وجود نداشته باشد حرف ها و پیشنهادات کلی خواهد بود و هیچ تاثیری بر اقتصاد و شرایط مردم نخواهد داشت.