افغانستان در آستانه شرایط پرتنش - مجله فوتبال

به گزارش مجله فوتبال، مذاکرات طولانی امریکا و طالبان که مراحل زمانی زیادی داشته و در قطر و چند کشور دیگر انجام گرفته، قرار است تا چند روز دیگر به امضای توافق منتهی گردد و منابع امریکایی و منطقه ای این توافق را تأیید نموده اند.

به گزارش گروه رسانه های مجله فوتبال، هادی محمدی طی یادداشتی در روزنامه جوان نوشت : مذاکرات طولانی امریکا و طالبان که مراحل زمانی زیادی داشته و در قطر و چند کشور دیگر انجام گرفته، قرار است تا چند روز دیگر به امضای توافق منتهی گردد و منابع امریکایی و منطقه ای این توافق را تأیید نموده اند. با اینکه از مدت ها قبل روی بسیاری از مفاد توافق، اتفاق نظر وجود داشت، ولی امریکایی ها، برای نشان دادن دست برتر، از طالبان یک آتش بس شش ماهه را درخواست می کردند و به موازات فراز و نشیب انتخابات ریاستی در مهرماه که هنوز با علامت سؤال جدی دستکاری در نتایج ضعیف روبه روست، یک برنامه پیچیده را برای افغانستان تدارک دیده اند. در بیش از یک ماه اخیر نهایتاً امریکایی ها پذیرفتند که به جای آتش بس شش ماهه، به یک کاهش تنش هفت روزه تن دهند تا حفظ آبرو صورت پذیرد. در واقع طالبان با آگاهی از شرایط انفعالی امریکا، از ابتدا بر اصول و مطالبات مذاکراتی خود اصرار ورزیده و آتش بس را نیز پذیرفت و بیشترین امتیاز ها را در توافق به دست آورده است، که از آن جمله آزادی تعدادی از مقامات طالبان که در زندان های امریکایی بودند و 5 هزار زندانی دیگر طالبان که در اختیار دولت افغانستان است. طالبان که امتیازات خوبی را از امریکا به دست آورده، باید پس از شروع خروج تدریجی 4 هزار نیروی امریکایی و زمانبندی برای خروج بقیه آن ها و خروج تدریجی نیرو های ناتو، با گروه های سیاسی افغانستان وارد مذاکره گردد و سپس نهاد های حکومتی را تشکیل دهد. ترامپ به شدت نیازمند این توافق است تا به عنوان یک دستاورد سیاسی در فرایند انتخابات سال بعد از آن بهره مند گردد، ولی توافق با طالبان و انتخابات ریاستی افغانستان به نحوی جلو رفته که همه چیز مین گذاری شده است. اولاً تقریباً بسیاری از رقبا و طرف های سیاسی به نتایج انتخابات اعتراض جدی دارند و پیروزی اشرف غنی را، تقلب می دانند که از سوی امریکا مدیریت شده است و طالبان نیز حکومت اشرف غنی را فاقد مشروعیت می داند؛ لذا فرایند نهاد های حکومتی یا پروسه مذاکرات طالبان با گروه های سیاسی به دلیل اینکه نسبت به تشکیل حکومت اسلامی از سوی طالبان هیچ گونه توافقی ندارند، به سادگی به نتیجه نمی رسد، به ویژه اینکه این گروه های سیاسی حاضر نیستند بخش کوچکی از حاکمیت باشند. حاصل این فضای پرتنش این است که افغانستان به مرحله ای پرتنش از درگیری های سیاسی و نظامی وارد می گردد و امریکایی ها با اینکه در توافق با طالبان زمانبندی خروج نظامیان خود را امضا نموده اند، کاهش نیرو های خود را در سقف مطلوب و برنامه ریزی شده حفظ خواهند کرد و امیدوارند جنگ و تنش در افغانستان، این فرصت را برای استمرار حضور امریکایی ها در افغانستان فراوری کند و فرسایش طالبان و گروه های افغانی، از ظرفیت آسیب به نیرو های امریکایی بکاهد. این طرح امریکا در عراق نیز با کمی تفاوت در دستور کار است، ولی امیدی متکی بر جنگ افروزی و تنش بین گروه های محلی این کشورهاست که معلوم نیست رخداد های این کشور ها در چه مسیری قرار گرفته و کدام پدیده پیش بینی نشده را رقم خواهند زد. امریکا کوشش دارد پاکستان را به عنصر مدیریت نماینده بین خود و طالبان قرار دهد تا ضریب پیش بینی راهبرد های خود را قرین صحت نماید، ولی در افغانستان بازیگران متعددی حضور دارند که قادرند این محاسبات خوشبینانه امریکایی را به سرعت با بحران روبه رو نمایند.

بازگشت به صفحه رسانه ها