آشنایی با جاده گریت اوشن استرالیا، معروف ترین جاده ساحلی دنیا - مجله فوتبال

به گزارش مجله فوتبال، آشنایی با جاده گریت اوشن استرالیا، معروف ترین جاده ساحلی دنیا

در این مقاله از وب سایت مجله گردشگری خبرنگاران درباره جاده گریت اوشن استرالیا ، سخن خواهیم گفت.

کشور همسود استرالیا، کشوری است پیشرفته در نیمکره جنوبی. این کشور با 7٬686٬850 کیلومتر مربع وسعت، ششمین کشور پهناور جهان است. استرالیا یکی از قلمروهای همسود است و در سال 1901 از بریتانیای کبیر استقلال یافته است. مرکز استرالیا شهر کانبرا است، شهری که در آن مجلس کشور و خانه فرماندار کل واقع شده است. او به صورت تشریفاتی و به نمایندگی ملکه الیزابت دوم ریاست دولت را در استرالیا به عهده دارد. در عمل نخست وزیر منتخب در کنار دولت و مجلس اداره کشور را در دست دارند. استرالیا از نظر مساحت دومین کشور پهناور عضو مجموعه اتحادیه کشورهای همسود است.

جاده گریت اوشن استرالیا

جاذبه های دیدنیی بسیاری همانند طاق لندن و 12 حواریون در راستا جاده گریت اوشن واقع شده است که از جاده های ساحلی معروف و دیدنی جهان به شمار می رود و در استرالیا واقع شده است.

جاده گرِیت اوشن (Great Ocean Road) یا همان جاده بزرگ اقیانوسی از منطقه تورکی (Torquay) در ملبورن شروع می گردد و 243 کیلومتر تا شهر آلنزفورد (Allansford) ادامه پیدا می نماید و به ساحل شیپرِک (Shipwreck Coast) نیز راه دارد که بیش از 600 کشتی تا به حال در آن غرق شده اند! راستا دیدنیی گریت اوشن بین سال های 1919 تا 1932 و به وسیله سربازانی ساخته شده است که از جنگ جهانی اول برمی گشتند و بزرگ ترین یادبود جنگی جهان به شمار می رود. در طول این جاده، لوح هایی وجود دارد که داستان هر کدام از این افراد را بازگو می نماید. درواقع علت تحسین این سربازها این است که علاوه بر دوام آوردن و زنده ماندن در جنگ، توانستند این جاده را در شرایطی سخت و بدون تجهیزات پیشرفته ایجاد نمایند.

منطقه ها دیدنی و فعالیت های متنوعی برای انجام دادن در راستا جاده بزرگ اقیانوسی وجود دارد که با توجه به سلیقه تان می توانید در بخش های مورد نظر توقف داشته باشید. همانطور که گفتیم، ماجراجویی شما از منطقه تورکی شروع می گردد که از شهرهای مورد علاقه موج سواران به شمار میرود. بعلاوه در راستا می توانید سری به ساحل بِلز (Bells Beach) و پارک ملی بزرگ آتوِی (Great Otway National Park) بزنید که دریاچه، جنگل و آبشارهای زیبایی را دربرمی گیرد. اگر می خواهید از تمام جاذبه های توریستی راستا دیدن کنید، باید توقف های متعددی در راه داشته باشید. برای مثال، کنار طاق یادبود (Memorial Arch) بایستید تا اطلاعات بیشتری درمورد این بنا و اهمیت جاده گریت اوشن به دست بیاورید.

شهر ساحلی لورن (Lorne)، همان جایی است که بوته زارها با ساحل تلاقی می نمایند و فالز فستیوال (Falls Festival) نیز در این شهر برگزار می گردد. بعلاوه 10 آبشار در 10 کیلومتری این ناحیه واقع شده اند و سفری لذت بخش را برای مسافران به وجود خواهند آورد. برای رفتن به خلیج آپولو (Apollo Bay) از این نقطه، تقریباً 45 دقیقه بدون توقف فاصله است. اما احتمالاً در راستا، توقفی در شهر کوچک وای ریور (Wye River) نیز خواهید داشت که می توانید به منظره بی نظیری از اقیانوس دسترسی داشته باشید. بعلاوه نهنگ ها از ماه می تا سپتامبر در این ناحیه از گریت اوشن، به ساحل نزدیک تر می شوند و می توانید آن ها را از فاصله ای مناسب دیدن کنید. آبشار تریپلت (Triplet Falls) نیز جزو مکان های پرطرفداری است که باید از ساحل دورتر شوید و به سمت جنگل حرکت کنید تا به آن برسید.

بعد از بازدید از خلیج آپولو، توقفی کوتاه در شهر کنِت ریور (Kennett River) داشته باشید و از حیواناتی همانند کوالا، شاه طوطی استرالیایی و طوطی رزیلای قرمز از نزدیک دیدن کنید. معمولاً پیدا کردن کوالاها در طبیعت، کار آسانی نیست؛ اما در این بخش می توانید آن ها را در حال خوابیدن در بالای درخت دیدن کنید. جاده گریت اوشن، جاذبه های دیگری نیز دارد که در ادامه می توانید درمورد اصلی ترینِ آن ها به صورت جداگانه اطلاعات بیشتری به دست بیاورید.

دوازده حواریون

توده سنگ های 12 حواریون (Twelve Apostles) در ناحیه ای از جاده بزرگ اقیانوسی به نام پارک ملی دریایی 12 حواریون (Twelve Apostles Marine National Park) قرار دارند که حدود 20 میلیون سال پیش بر اثر فرسایش صخره های بزرگ این منطقه به وجود آمده اند. ارتفاع این توده سنگ ها به 45 متر می رسد و قسمت های بالایی آن ها محکم تر است. اما بخش های پایینی آن راحت تر بر اثر فشار موج و باد فرسایش پیدا می نمایند و همین موضوع باعث ایجاد طاق ها یا توده سنگ های دیگر می گردد. متأسفانه فقط 8 مورد از آن ها به جای مانده و بهتر است هنگام طلوع یا غروب خورشید به این منطقه بیایید تا منظره شگفت انگیزی که نور خورشید در پس زمینه این سنگ ها ایجاد می نماید را از دست ندهید.

پله های گیبسون

کمی پایین تر از مرکز بازدیدنمایندگان (Visitors Centre)، با پله های گیبسون (Gibson Steps) روبرو می شوید که شما را به ساحل می رسانند. از این ناحیه به زاویه بهتری از صخره های برآمده 12 حواریون دسترسی خواهید داشت و حتی می توانید آن ها را لمس کنید و ببینید که چگونه موج های اقیانوس، سنگ هایی با این عظمت را تغییر شکل می دهند. منظره روبرو به قدری زیبا است که احتمالاً دلتان نمی آید آنجا را ترک کنید. اما پیشنهاد می کنیم راهتان را ادامه دهید تا قبل از تاریکی، به جاذبه های دیگر هم برسید.

گلوگاه لوخ آرد

گلوگاه لوخ آرد (Loch Ard Gorge)، نامش را از کشتی تندروی لوخ آرد می گیرد که نزدیک این ناحیه به گل نشست و فقط 2 بازمانده به نام تام و ایوا داشت. در سال 2009، طاق آیلند آرچ وِی (Island Archway) که در اطراف این منطقه واقع شده بود، فرو ریخت و فقط 2 ستون آن باقی ماند که نام آن ها را تام و ایوا گذاشته اند و کاملاً با خصلت بازمانده بودن مسافران کشتی هماهنگی دارد.

طاق لندن

پل لندن (London Bridge)، از دیگر بخش های دیدنی این جاده به شمار میرود و به علت شباهت آن با هم نامش در لندن، این نام را برایش انتخاب نموده بودند. داستان از این قرار است که طاق نزدیک به ساحل این پل به طور ناگهانی در سال 1990 فرو ریخت و به همین علت، امروزه با نام طاق لندن (London Arch) شناخته می گردد. هنگام فرو ریختن طاق، 2 توریست در بخش دورتر این پل گیر افتادند و 3 ساعت همانجا ماندند تا هلیکوپتر برای نجات آن ها برسد!

گروتو

عده ای معتقدند که گروتو (The Grotto)، مجذوب کننده ترین بخش جاده گریت اوشن به شمار می رود. گروتو اساساً یک گودال است که اگر از پله های صخره پایین بروید، می توانید به وسیله این گودال به دورنمای اقیانوس دسترسی داشته باشید. کمی جلوتر از این منطقه، بِی آف مارتیرز (Bay of Martyrs) و بی آف آیلندز (Bay of Islands) واقع شده است و با بازدید از آن ها می توانید ماجراجویی تان را به سرانجام برسانید.

توصیه هایی برای بازدید از جاده گریت اوشن

برای بازدید از منطقه ها دیدنی این جاده، هم می توانید از غرب به شرق و هم شرق به غرب حرکت کنید. اما معمولاً توریستان، مبدأ حرکتشان را از سمت تورکی انتخاب می نمایند تا برای غروب آفتاب و منظره خیره نماینده آن، به بخش 12 حواریون برسند. علاوه بر آن اگر بودجه کافی دارید، شاید بهتر باشد هلیکوپتر سواری بر فراز این جاده را نیز تجربه کنید و خاطره ای فراموش نشدنی برای خود به جای بگذارید. بعلاوه می توان گفت که بهار، برترین فصل برای بازدید از این ناحیه است؛ زیرا آبشارها و جنگل ها به اوج زیبایی خود می رسند. اما معمولاً تابستان، فصل توریستی آن به شمار میرود و قیمت های فعالیت های آبی و اتاق های هتل افزایش پیدا می نماید.

علاوه بر آن می توانید برای بازدید از این جاده، عضو تورهای یک روزه یا چند روزه شوید. اما اگر موقعیتش را دارید، گزینه بهتر این است که با اتومبیل خودتان برای سفر برنامه ریزی کنید تا هر مدت زمانی را که می خواهید به بخش های مورد علاقه تان اختصاص دهید و از این فرصت استثنایی سرسری رد نشوید. برای استراحت و اقامت نیز می توانید از متل ها و رستوران هایی یاری بگیرید که در طول راستا پراکنده شده اند. یادتان نرود که باک ماشین را کاملاً پر کنید تا به مشکل برنخورید.