کشف احتمالی 366 سیاره فراخورشیدی نو! - مجله فوتبال

به گزارش مجله فوتبال، ستاره شناسان دانشگاه کالیفرنیا، لس انجلس پیروز به کشف 366 سیاره فراخورشیدی نو شده اند.

به گزارش ایسنا و به نقل از فیز، کشف بزرگ آن ها تا حد زیادی به لطف الگوریتم ساخته شده به وسیله یک محقق فوق دکتری در دانشگاه کالیفرنیا انجام گرفت.

در میان یافته های قابل توجه آن ها یک منظومه سیاره ای وجود دارد که حاوی یک ستاره و حداقل دو سیاره غول پیکر گازی است که مقدار ای تقریبا مشابه زحل دارند و به طور غیرمعمولی در فاصله ای نزدیک از هم قرار گرفته اند.این تحقیقات در مجله Astronomical Journal منتشر شده است.

سیاره فراخورشیدی به سیاره هایی گفته می گردد که خارج از منظومه شمسی قرار دارند. تعداد سیاره های فراخورشیدی که تا به امروز به وسیله ستاره شناسان یافت شده اند کمتر از پنج هزار سیاره است؛ بنابراین کشف صد ها سیاره نو پیشرفت چشمگیری است.

مطالعه این تعداد از اجرام آسمانی نو به دانشمندان در درک بهتر نحوه شکل گیری سیارات و مدار آن ها یاری می نماید و بینشی نو در خصوص غیرمعمول بودن منظومه شمسی ما ارائه می نماید.

اریک پتیگورا (Erik Petigura) استاد نجوم در دانشگاه کالیفرنیا و از محققان این مقاله می گوید: کشف صد ها سیاره فراخورشیدی به خودی خود دستاورد قابل توجهی است و چیزی که این تحقیقات را متمایز می نماید تاثیر آن در معین شدن ویژگی های مجموعه ای از سیاره های فراخورشیدی است.

محقق اصلی این مقاله جان زینک (Jon Zink) بود. او که مدرک دکترای خود را در ماه ژوئن از دانشگاه کالیفرنیا دریافت نموده اکنون محقق فوق دکتری در این دانشگاه است.

او و پتیگورا به همراه گروهی بین المللی از ستاره شناسان در پروژه ای به نام Scaling K 2 با استفاده از داده های ماموریت K 2 تلسکوپ فضایی کپلر ناسا پیروز به کشف این سیارات شدند.

این کشف به لطف الگوریتم نو تشخیص سیارات که به وسیله زینک ساخته شده بود، امکان پذیر شد. سیارات با آنالیز اثری که بر نور ستاره خود می گذارند تشخیص داده می شوند.

یکی از چالش های کشف سیارات آن است که احتمال کاهش نور ستاره به وسیله اجرام آسمانی دیگر و به وسیله منابع کیهانی غیرسیاره ای نیز وجود دارد.

تشخیص آن که کدام یک از آن ها یک سیاره هستند نیازمند تحقیقات بیشتر است. انجام چنین کاری زمان بر بوده و تنها به وسیله رصد مستقیم امکانپذیر است. با این حال الگوریتم زینک قادر به ایجاد تمایز میان سیگنال های ناشی از سیارات و نویز ها (اختلال های تصویری) است.

پتیگورا می گوید: الگوریتمی که جان و اعضای تیم Scaling K 2 ابداع کردند پیشرفتی بزرگ در جهت درک جمعیت سیارات است. من هیچ شکی ندارم که این موارد درک ما را از فرآیند های فیزیکی شکل گیری سیارات و تکامل آن ها بهبود می بخشد.

ماموریت اصلی تلسکوپ فضایی کپلر در سال 2013 به علت نقص فنی به خاتمه رسید و این تلسکوپ دیگر قادر نبود نقطه ای از کهکشان که سال ها آن را رصد نموده بود، نمایش دهد، اما ستاره شناسان این تلسکوپ را برای انجام ماموریتی نو به نام K 2 برنامه ریزی کردند.

هدف از این ماموریت شناسایی سیارات فراخورشیدی بود. داده های این ماموریت به دانشمندان یاری می نماید تا تاثیر موقعیت یک ستاره در کهکشان را بر نوع سیاراتی که در اطراف آن شکل می گیرد، درک نمایند.

متاسفانه نرم افزاری که کپلر برای ماموریت اصلی استفاده می کرد مناسب رسیدگی به پیچیدگی های ماموریت K 2 از جمله معین مقدار سیارات و فاصله آن ها از ستاره نبود.

فعالیت های پیشین زینک و همکارانش به ساخت اولین نرم افزار تماما اتوماتیک برای ماموریت K 2 انجامید که سیارات احتمالی در داده های پردازش شده را تشخیص می داد.

در این تحقیقات نو، محققان از نرم افزار نوی برای آنالیز تمامی داده های ماموریت K 2 استفاده کردند تا کاتالوگی بسازند که به زودی در آرشیو اصلی سیارات فراخورشیدی ناسا قرار خواهد گرفت. این داده ها در مجموع 500 ترابایت بودند و بیش از 800 میلیون تصویر از ستاره ها را شامل می شدند.

علاوه بر این 366 سیاره فراخورشیدی نو، 381 سیاره پیش تر کشف شده نیز در این کاتالوگ قرار می گیرد.

زینک می گوید که این یافته ها به دانشمندان در درک ستاره هایی که احتمال وجود سیاره در اطرافشان بیشتر است یاری می نماید. او اضافه کرد: ما باید به طیف وسیعی از ستاره ها فرای خورشید نگاه کنیم.