چرا عصر یخبندان 1 پس از 20 سال هنوز برترین فیلم مجموعه است؟ - مجله فوتبال

به گزارش مجله فوتبال، در حال حاضر، فرانچایز عصر یخبندان به فرنچایزی تبدیل شده که نشان می دهد چگونه فیلم ها می توانند در هر دنباله بدتر از دنباله قبل شوند. با در نظر گرفتن کیفیت نامطلوب دنباله هایی مانند عصر یخبندان: دوره برخورد یا عصر یخبندان: ماجراجویی بزرگ باک وایلد، قطعا رسیدن به چنین معروفیت نامطلوبی، تصادفی نبوده است.

اما با در نظر گرفتن دنباله های فوق العاده به درد نخور این فرنچایز، می توان دریافت که فیلم اولیه که هم اکنون به جشن بیستمین سالگرد خود نزدیک می گردد فیلمی منحصربه فرد و استثنایی بوده و توانسته در طول این 20 سال درخشش و معروفیت نیکوی خود را حفظ کند.

اولین فیلم عصر یخبندان یکی از منحصربه فردترین فیلم های استودیوی آسمان آبی بود که اکنون از بین رفته است. کارگردان کریس وج، توانست با ارائه این فیلم به روایت داستانی بپردازد که در دوران خود چیزی فراتر از انیمیشن های بچه گانه آن موقع بود. مهم تر از همه، در بعضی از سکانس ها این فیلم تداعی نماینده انیمیشن های همان دوران مانند شرک و داستان اسباب بازی ها بود. حال سوال این است که چرا این ویژگی ها برای کمپانی هایی مانند پیکسار مثمر ثمر واقع شدند اما برای آسمان آبی فایده ای نداشتند؟

اولین فیلم سینمایی آسمان آبی، به خصوص در مقایسه با دنباله های بعدی عصر یخبندان به نحو مطلوبی بر خویشتن داری اصرار داشت و به علاوه در این فیلم از سروصدای ممتدی که در دنباله های بعدی مانند عصر یخبندان: طلوع دایناسورها به گوش می رسید خبری نبود و بسیاری از سکانس ها از وجود دیالوگ اندکی بهره می بردند. این امر در دو صحنه ای که در آن قهرمان داستان مانی ماموت (با صداپیشگی ری رومانو) در حال برقراری ارتباط با انسان های بالغ بود محرز است. در هر دو صحنه هیچ دیالوگی وجود ندارد و فقط حرکات فیزیکی اجازه می دهند داستان گویی به ظریف ترین شکل ممکن انجام گردد و انیمیشن هوشمندانه در مرکز صحنه قرار گیرد و به زیبایی ارتباط شکل گرفته بین انسان ها و موجودات ماقبل تاریخ را نشان دهد.

همان طور که مشاهده نمودیم نه تنها نمی توان در دنباله های بعدی شاهد وجود چنین سکانس هایی بود بلکه به صراحت می توان گفت که در دنباله های بعدی حتی برای خلق چنین صحنه هایی کوششی هم صورت نگرفت. وجود چنین صحنه هایی در فیلم اول سبب شد که شاهد فیلمی باشیم که از نظر احساسی کاملا غنی بود چیزی که به ندرت در دنباله های بعدی که تنها حیوانات ماقبل تاریخ را در مرکز توجه قرار داده بودند قابل مشاهده بود.

معجزه عدم وجود دیالوگ در صحنه ای از عصر یخبندان که مانی، همسر و فرزندش را به دست شکارچیان از دست داد نیز کاملا مشهود بود. همین صحنه کوتاه یکی دیگر از دلایل شکوفایی و منحصربه فرد بودن فیلم اول عصر یخبندان است که در دیگر دنباله ها قابل مشاهده نبود. موضوع دیگر نقاشی هایی هستند که با دست بر روی دیوار غار کشیده شده بودند. این تصاویر نشان دهنده سبک خاصی هستند که به کرات در نقاشی های غار شاهدشان بوده ایم. این نقاشی های ساده نه تنها مختص فیلم اول عصر یخبندان هستند، بلکه گویا مانی و خانواده ماموتش را نشان می دهند و بلافاصله بعد از آن مانی به یاد خانواده و فرزندش می افتد. چگونه می توان چنین صحنه خارق العاده ای را دید و احساساتی نشد؟ در عین حال، ظاهر ساده انسان ها، همچون شبح هایی بدون هیچ گونه جزئیات خاصی، به طرز ماهرانه ای نشان می دهد که مانی هم اکنون همه انسان ها را همچون ماشین های کشتار جمعی می بیند.

قطعا دست اندرکاران عصر یخبندان از روش تکان دهنده ای برای به تصویر کشیدن زندگی مانی استفاده کردند و توانستند داستانش را به واسطه استفاده از مضامین متمایز بصری به مخاطب نشان دهند. با تماشای این فلش بک که چندان ربطی به موضوع داستان ندارد، انیمیشن دست به عمل فوق العاده ای می زند و جزئیات یک نقاشی ساده بر روی دیوار غار را به احساسات و عواطف و خاطرات مانی پیوند می دهد. چنین تنوع بصری ای، جسارت تیم خلاق فراوری نماینده این فیلم را نشان می دهد، اما همین موضوع ساده در الباقی دنباله های عصر یخبندان رعایت نشده است و همین امر یکی از موضوعاتی است که سبب شد سایر دنباله ها نتوانند آن طور که باید و شاید با واقعیت ارتباط برقرار نمایند و مخاطب را همچون فیلم اول به سمت خود جذب نمایند.

اولین فیلم عصر یخبندان از محدودیت های انیمیشن های کامپیوتری زمان خود رنج می برد. در حول و حوش سال 2002، هزینه های انیمیشنی کردن تعداد زیادی از حیوانات برای یک فیلم یک تا دو ساعته آن قدر بالا بود که این فیلم فقط بر روی سه حیوان و یک بچه انسان متمرکز شد. سکانس هایی که شامل حیوانات مهاجر می شد محدود بودند و انبوه حیوانات معمولا از یکدیگر غیرقابل تشخیص به نظر می رسیدند. اما این فیلم توانست به تحولی در عرصه انیمیشن سازی تبدیل گردد.

انیمیشن کامپیوتری عصر یخبندان فاقد زرق و برق های انیمیشن های امروزی مانند روح بود و حتی از بعضی انیمیشن های زمان انتشار خودش نیز مانند کارخانه هیولا سازی نیز عقب تر بود. اما توانست با تمرکز بر تعداد معدودی از کاراکترها تا حدی این نقص را رفع نماید.

از آنجایی که هزینه پرداختن به تعداد انبوهی از شخصیت های تازه بسیار زیاد بود، مخاطبان این فرصت را داشتند که به راحتی بر روی مانی، سید و دیگو تمرکز نمایند و با پرداختن به کاراکترهای تازه گیج نشوند. تعداد کاراکترهای روی صفحه محدود بود، اما می توان گفت که انیمیشن عصر یخبندان مصداق کامل ضرب المثل هر چه کمتر بهتر بود.

این ویژگی متمایز نماینده زمانی بیشتر به چشم می آید که می بینیم سایر دنباله های عصر یخبندان با پرداختن به تعداد زیادی از کاراکترها نتوانستند داستان مخاطب پسند فیلم اصلی را ارائه نمایند. سیلی از کاراکترها در هر دنباله عصر یخبندان، شانس بیشتری را برای افراد مشهور فراهم کردند تا به این پروژه بپیوندند، اما این کاراکترها نتوانستند همچون مانی و سید و دیگو در دل و جان مخاطبان ریشه نمایند. هیچ کدام از کاراکترها نتوانستند آن طور که مانی و سید و دیگو در دل مخاطبان ریشه دواندند با آن ها همراه شوند و وقتی صحبت از عصر یخبندان می گردد قطعا هیچ مخاطبی نمی تواند به کاراکتری به جز این سه کاراکتر اشاره کند. اما با افزایش تعداد دنباله ها این کاراکترهای فراموش نشدنی در پس زمینه محو شدند و مخاطب را با حسرت روزهای زیبای عصر یخبندان اول تنها گذاشتند.

شاید یکی دیگر از ویژگی های مایوس نماینده دنباله های عصر یخبندان این بود که هماره در کوشش بودند تا داستان و ویژگی های فیلم اصلی را دنبال نمایند و حتی در این مورد هم نتوانستند خوب عمل نمایند. در واقع این دنباله ها به جای اینکه از عشق مخاطب به نسخه اصلی به عنوان فرصتی برای کشف ژانرهای تازه یا داستان های غیرمنتظره استفاده نمایند، معمولا همان خطوط داستانی را دنبال کردند و از شخصیت های مشابه فیلم اصلی استفاده نمودند که برای مخاطب تکراری و زننده بود. حتی حضور مداوم اسکرات که مدام در پی فندقش بود هم دیگر مانند فیلم اصلی مجذوب کنندهیت نداشت و مانند یک جوک تکراری بود که هر روز آن را بشنویم.

در کوشش برای فراوری دنباله های بیشتر و بیشتر، دنباله های بعدی عصر یخبندان معمولا طولانی تر و حرفه ای تر ساخته می شدند، اما پوچ و توخالی بودند و داستان منسجمی نداشتند که برای مخاطب مجذوب کننده باشد. عصر یخبندان اول از نظر خلاقیت بسان دستگاهی بود که تمام پیچ و مهره هایش در جای خودش قرار گرفته باشند و خلاقیت موجود در آن نیز در طول داستان حرف اول را می زد. اما افسوس که تمام این خلاقیت و محبوبیت در بین مخاطبان، با ساخت دنباله هایی بی کیفیت و خالی از هرگونه خلاقیت از بین رفت. تنها کاربرد این دنباله ها این است که لااقل می توان در بیستمین جشن سالگرد ساخته شدن این فیلم استثنایی از کاراکترهای موجود در آن ها برای تقویت این بزرگداشت استفاده نمود.

منبع: collider